بررسی اثرات سویه‌های باکتری ریزوبیوم در عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چیتی ((Phaseolus vulgaris L. در شرایط تنش خشکی

امروزه تنش خشکی مهمترین تنش غیر زیستی برای گیاهان است. در مناطق خشک، جهت افزایش تثبیت زیستی نیتروژن و عملکرد گیاه، استفاده از باکتری­های ریزوبیوم مقاوم به خشکی در زراعت لوبیا ضروری است. جهت بررسی این موضوع اقدام به اجرای آزمایش کرت­های خرد شده در قالب بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال­های 1393 و1394 گردید. در سطوح اصلی این آزمایش تیمارهای تنش خشکی شامل آبیاری بر اساس 30، 60 و 80 درصد آب قابل استفاده خاک (به ترتیب تنش شدید، متوسط وبدون تنش) و در سطوح فرعی تیمار­های باکتری ریزوبیوم لگومینوزاروم فازئولی شامل سویه­های R160, R54, R58 و7 R17 قرار داشت. حجم آب مصرفی، کارآیی مصرف آب، مقدار نیتروژن گیاه، عملکرد و برخی از اجزای عملکرد صفات مورد اندازه­گیری در این آزمایش بودند. در مجموع دو سال نتایج نشان داد، تنش آبی و سویه­های باکتری اثرات معنی­داری در سطح پنج درصد در عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا داشتند. بیشترین مقدار عملکرد برابر 3066 کیلوگرم در هکتار با مصرف آب آبیاری در 60 درصد آب قابل استفاده خاک و استفاده از باکتری ریزوبیوم سویه ی R160 به دست آمد که با تیمار 80 درصد آب قابل استفاده، تفاوت معنی­داری نداشت. نتایج این تحقیق نشان داد در صورت استفاده از باکتری ریزوبیوم سویه­ی 160، گیاه لوبیا قادر به تحمل تنش خشکی متوسط بدون افت عملکرد است.